رشد زبان و گفتار در نوزادان

 

برقراری ارتباط با تولد آغاز می شود. نوزادان از لحظه تولد با صداهایی که هنگام خوشحالی یا بیقراری از خود بیرون می آورند مانند گریه در هنگام گرسنگی ارتباط برقرار می کنند. این صداها صداهای رفلکس هستند و نوزادان با حرکات تکراری که برای خنداندن کودک ایجاد می کنیم واکنش پذیر می شوند.

 

بازی هایی که ما برای خنداندن بچه ها می گیریم نوبت گرفتن را به بچه ها یاد می دهد ، این یکی از مهارت های قبل از گفتار است. مهارت اساسی دیگر برقراری تماس چشمی است. نوزادان عاشق نگاه کردن به چهره هستند و وقتی به ما نگاه می کنند ، می دانیم که آنها می خواهند ارتباط برقرار کنند.

 

انتظار می رود یک کودک 6 ماهه صداهای زمزمه ای ایجاد کند. این دوره ای است که در آن نوزادان صداهایی مانند "ba ba ba" و "da da da" را ایجاد می کنند که با حرکات لب ، زبان و حنجره یکی پس از دیگری تولید می شوند. هنگامی که نوزادان شروع به نشستن می کنند ، شکم معنایی پیدا می کند و صداهایی برای برقراری ارتباط ایجاد می کند ، مانند درخواست یک اسباب بازی که اصطلاحاً هجی آن اجتماعی است. اگر هجی کردن اجتماعی در نوزادان به تأخیر بیفتد ، ممکن است تأخیر در گفتار ایجاد شود.

 

دوره 9 ماهه نوزادان ، دوره بچه گری است و والدین آنها می گویند: "او دهان بزرگی دارد و صحبت خواهد کرد." آنها سیگنال می دهند ، بازوهای خود را بالا می آورند و تمایل خود را برای آمدن به دامان با ترکیب صدا و حرکات برای برقراری ارتباط ابراز می کنند. اگر یک کودک 9 ماهه شکم ندارد یا این کار را بیشتر با واکه انجام می دهد ، اگر استفاده از حروف بی صدا کم باشد تأخیر گفتار مشاهده می شود.

 

یک کودک 12 ماهه باید از "مادر ، پدر" یا دو یا سه کلمه هجا تقلید کند. باید چند کلمه بگوید ، اگرچه مشخص نیست. دستورالعملهای یک مرحله ای را دنبال می کند ، به عنوان مثال ، وقتی والدین می گوید "توپ را بده" ، انتظار داریم او این کار را بفهمد و انجام دهد. انتظار می رود که آنها بتوانند از اشاره و اشاره استفاده کنند.

 

در نوزادان 13-15 ماهه ممکن است گفتار توسط غریبه ها قابل درک نباشد ، اما آنها حداقل 20 کلمه دارند. کودک 5-10 مورد از اشیا را می پرسد و به آنها اشاره می کند. در 20 ماهگی ، 50٪ از صحبت های آنها توسط غریبه ها قابل درک است.

 

ما انتظار داریم که یک کودک دو ساله حداقل 50 کلمه یا بیشتر داشته باشد. و ما انتظار داریم که او یک جمله دو کلمه ای "آب مادر" بسازد. باید از دستورالعمل های ساده پیروی کنید. تصاویر موجود در کتاب را که هنگام پرسیدن خوانده شده نشان می دهد و باید بتواند اعضای بدن را هنگام پرسیدن نشان دهد.

 

در سن 2.5 سالگی ، 400 کلمه واژگان ، عبارات دو یا سه کلمه ای و 75٪ صحبت های او باید توسط خارجی ها درک شود.

 

انتظار می رود کودک 3 ساله جمله های 3-5 کلمه ای تشکیل دهد ، زمان گذشته را بگوید و وقتی از او در مورد سن یا جنسیتش سوال می شود ، بداند. هنگامی که او 3-4 ساله است ، باید بتواند به سوالات ساده 5W1K از جمله چه کسی ، چه چیزی ، در کجا ، چرا ، در سطح روایت یک داستان پاسخ دهد. گفتار او همچنین باید برای غریبه ها قابل درک باشد.

 

مهارت های زبانی و گفتاری در کودکان ماه به ماه به تدریج رشد می کند. این پیشرفت ممکن است برای هر کودک متفاوت باشد ، اما مراقبان از اهمیت مهمی در رشد زبان کودک برخوردار هستند.

چگونه می توانیم راه حل گرا باشیم؟

ما در طول زندگی خود انتخاب می کنیم: انتخاب همسر ، انتخاب شغل ، انتخاب خانه ، انتخاب دوست ... بیشتر اوقات ، ما فقط تصمیم می گیریم ، بدون توجه به آنچه در پایان این انتخاب ها مواجه خواهیم شد. به حدی که گاهی اوقات والدین یا شخص دیگری به جای خود ما ، برخی از انتخاب های ما را انجام می دهند ، زیرا از این طریق مسئولیت کمتری را بر عهده می گیریم. در حالی که زندگی ما با انتخاب هایی که انجام می دهیم هدایت می شود ، ابتدا باید تصمیم بگیریم که آیا افکار ما راه حل محور خواهد بود یا مسئله مدار.

 

ما باید جلو برویم ، سعی کنیم بفهمیم افکار ما در کدام جهت فعال ترند. چگونه ابتدا نسبت به یک موقعیت یا رویداد واکنش نشان می دهیم؟ ماندن در حلقه دلایل مانع تصمیم گیری صحیح می شود. نمی دانم آیا شما فقط یک اقدام اتهامی یا سازنده انجام می دهید؟ سرزنش مداوم خود ، توانایی یافتن راه حل را ضعیف می کند. سپس ، اکنون شما باید تصمیم بگیرید که در این شرایط چه کاری باید انجام دهم. گذشته به پایان رسیده است ، آینده هنوز مشخص نیست. پس باید سعی کنید در لحظه بمانید و اقدام کنید. احساسات "ابدیت" و "تداوم" که نیازهای اساسی روح انسان هستند ، با زندگی در لحظه برآورده می شوند. روح انسان نمی خواهد نه با پایان گذشته و نه با نگرانی های آینده محدود شود. بنابراین ، "هر کاری که اکنون انجام دهم آیا قدم درستی برمی دارم؟" با تمرکز بر س Aال می توان راه حلی یافت.

 

زندگی با انتخاب های ما هدایت می شود. با این وجود مشکلی وجود دارد که در بیشتر مواقع نمی توانیم با مسئولیت هایی که انتخاب هایمان برای ما به همراه دارند روبرو شویم. به همین دلیل ما مسئولیت ها / مشکلات را رد می کنیم ، یا بی پروا رفتار می کنیم یا آنها را به شخص دیگری منتقل می کنیم ، این کار را نمی کنیم. با این حال ، حتی اگر برخی از تصمیمات خود را به زور گرفته باشیم ، حتی اگر آنها را با خواست بزرگان خود گرفته باشیم ، آن انتخاب را انجام داده ایم. ما همچنین باید برای مشکلات یا وظایفی که به همراه خواهد داشت آماده باشیم. اگر بتوانیم انتظارات خود را بر این اساس شکل دهیم ، می فهمیم که قویتر هستیم. به عنوان مثال ، در حالی که کسی را خیلی دوست داریم و او را وارد زندگی خود می کنیم ، باید بتوانیم فکر کنیم که ممکن است روزی توسط آن شخص آسیب ببینیم. ما باید گزینه هایی برای آنچه ممکن است در پایان انتخاب های ما اتفاق بیفتد داشته باشیم. بنابراین ، وقتی با مشکلی روبرو می شویم راحت تر و راه حل گرا عمل خواهیم کرد.

معاینه منظم

 

زندگی یک دوره زمانی است که قبل از تولد شروع می شود و تا زمان مرگ ادامه دارد. برای یک زندگی سالم و زندگی بزرگسالی ، مداخلات مربوط به سلامتی باید به طور مداوم ارائه شود.

 

هدف ما متخصصان کودکان این برای ارزیابی رشد کودکان ما است ، برای شروع از زمانی که آنها هنوز در رحم مادر هستند ، برای انجام معاینات در فواصل منظم ، برای حفظ و بهبود سلامت آنها ، برای کاهش و جلوگیری از مرگ و میر نوزادان ، کودکان ، بیماری ها و معلولیت ها. این یکی از اساسی ترین حقوقی است که همه کودکان باید به آن دسترسی داشته باشند.

 

معاینه منظم ، به خصوص در سال اول ، بسیار مهم است.

 

در اولین معاینه ، روند بارداری مادر ، روند رشد کودک در رحم مادر ، بیماری های ارثی در خانواده ، در صورت وجود ، و سابقه تولد نوزاد بررسی می شود. موقعیت هایی که ممکن است خطری داشته باشند مشخص می شوند.

 

    در معاینات ، وزن ، قد ، اندازه گیری دور سر و ارزیابی صدک انجام می شود. رشد عصبی- حرکتی و روانی - اجتماعی آنها ارزیابی می شود. پیشنهادهایی از نظر مکمل های ویتامین و مواد معدنی ارائه می شود که بسته به روند توسعه ممکن است لازم باشد. اطلاعاتی در مورد برنامه های واکسیناسیون ارائه می شود که کودک شما را در برابر بیماری های ویروسی و باکتریایی محافظت می کند و برنامه واکسیناسیون متناسب با ماه ایجاد می شود. علاوه بر این ، اطلاعاتی در مورد مراقبت ، تغذیه ، خواب و مراحل رشد مورد انتظار برای گروه سنی کودک شما ارائه می شود. اگرچه این برنامه ها بسته به کودک ممکن است متفاوت باشد ، اما جریان توصیه شده معمولاً به شرح زیر است:

 

 در نوزادان تازه متولد شده اولین کنترل در 48 ساعت بعد از ترخیص از بیمارستان ، کنترل دوم در 1 هفته و کنترل سوم در 15 روزگی انجام می شود. در این دوره ، اگر شرایطی مانند زردی ، نارسایی در مکیدن ، ناسازگاری گروه خونی ، اختلال تیروئید ، مشکوک به عفونت ، ناهنجاری های دستگاه تناسلی ، تنگی مجرای اشکی ، ملتحمه نوزاد ، بیماری های متابولیک مادرزادی ، شکاف کام و افزایش وزن ناکافی وجود داشته باشد ، مداخلات لازم انجام می شود

 

 از سن 1 ماهگی تا 12 ماهگی ، هر ماه ، با چک های منظم ماهانه ، واکسیناسیون های موجود در تقویم واکسیناسیون با توجه به ماه ، مراحل رشد جسمی و عصبی-حرکتی دنبال می شوند.

 

  از اواخر ماه 6 ، غذاهای اضافی وارد بازی می شوند. در طی این روند ، مادر و کودک باید حمایت شوند ، اما باید تأکید کرد که ادامه شیر مادر مهم است.

 

  ماه نهم یک دوره مهم است که در آن والدین همچنین می توانند شتاب رشد عصبی را مشاهده کنند. بچه جوجه شروع به حرکت کرده و بیشتر در معرض حوادث خانگی قرار گرفته است ، توجه همگان !! از طرف دیگر ، در این دوره که مهارتهای مشاهده افزایش می یابد و مهارتهای تقلید آشکارتر می شوند ، باید به پشتیبانی از رشد ذهنی و حرکتی ادامه داد.

 

 در ماه دوازدهم ، ما در حال ورود به دوره ای هستیم که یک نوجوان کوچک به جای یک بچه جوجه در خانه وجود دارد. تلاش های شخصی سازی و امتناع از غذا ممکن است مورد توجه قرار گیرد. این دوره ای است که باید با دقت مدیریت شود.

 

  در نوجوانان جوان 12-24 ماهه ، معاینات با فواصل 2-3 ماهه ادامه می یابد. برنامه واکسیناسیون فشرده در سال اول سنی در این دوره کاهش یافت. فرایندهای سازگاری مادر و کودک بیشتر به پایان رسیده است. در این دوره 12-18 ماهگی است که او شروع به راه رفتن می کند و به آرامی شروع به بیان خود با کلمات می کند. تلاش های شخصی سازی می تواند تا 2 سالگی به اوج برسد ، ممکن است مخالفت ها افزایش یابد ، وحشت نکنید :)

 

 فواصل پیگیری بعد از 2 سال می تواند سالی یک بار تنظیم شود.

 

 آزمایشات و پیگیری هایی که باید انجام شود:

 

آزمایش شنوایی ، آزمایش غربالگری متابولیسم خون پاشنه ، شمارش خون ، تعیین گروه خون در هفته اول دوره نوزادی.

 

1-3 ماه  ران

 

معاینه چشم پزشک حداکثر تا 6 ماه

 

آزمایش خون و آزمایش ادرار بین 6-9 ماه توصیه می شود ، سپس یک بار در سال.

 

تا 2 سال ، 1 بار شکم ،

 

1 مشاوره متخصص قلب کودکان حتی اگر مشکلی در قلب وجود نداشته باشد

 

ملاقات با دندانپزشک در سنین 2-3 سال توصیه می شود.

بیماری گردن منحنی در نوزادان

 

اگرچه ممکن است کج بودن سر کودک یا مشکل در چرخاندن گردن برای کودک شما بسیار آزار دهنده باشد ، اما اکثر نوزادان دردی از تورتیکولیس احساس نمی کنند و اغلب با تغییر موضع ساده یا تمرینات کششی که در خانه انجام می شود ، مشکل بهتر می شود.

 

علل بیماری گردن منحنی چیست؟

 

بیماری منحنی گردن ، بدون توجه به پسر یا دختر بودن ، در نوزادان بسیار شایع است. این معمولاً در هنگام زایمان یا در 3 ماه اول پس از تولد اتفاق می افتد.

 

دلایل بیماری کج گردن را نمی توان به یک نتیجه مشخص متصل کرد. با این حال ، اگر جنین در رحم گیر کرده باشد ، در وضعیت غیرمعمولی قرار داشته باشد ، مثلاً در ناحیه بریدگی ران ران کودک به کانال زایمان قرار داشته باشد ، یا اگر از پنس یا دستگاه های خلا برای زایمان نوزاد در حین زایمان استفاده شده باشد ، ممکن است کودک احتمال ابتلا به تورتیکولیس بیشتر است.

 

اینها به عضله استرنوکلئیدوماستوئید کودک فشار می آورند. این عضله بزرگ رشته ای مانند در دو طرف گردن از پشت گوش ها تا استخوان یقه قرار دارد. فشار اضافی به یک طرف این عضله می تواند آن را سفت کند و گردن کودک را با مشکل روبرو کند.

 

برخی از نوزادان مبتلا به تورتیکولیس ممکن است دچار دیسپلازی مفصل ران نیز باشند ، وضعیت دیگری که ناشی از موقعیت غیرمعمول در رحم یا زایمان دشوار است.

 

علائم بیماری گردن منحنی چیست؟

 

بچه های مبتلا به تورتیکولیس مانند بچه های دیگر رفتار می کنند به جز فعالیت هایی که شامل چرخش است. با این حال ، ممکن است کودک مبتلا به تورتیکولیس سر خود را به یک جهت متمایل کند ، ترجیح دهد به جای اینکه با چشم اطرافش را دنبال کند ، از روی یک شانه خود نگاه کند ، در هنگام شیردهی فقط یک پستان را ترجیح دهد یا هنگام تلاش برای چرخش به سمت شما ، سر خود را کاملاً برنگرداند.

 

برخی از نوزادان مبتلا به تورتیکولیس ممکن است به پلاژیوسفالی موضعی یا یک توده کوچک در گردن مبتلا شوند که به نظر می رسد گره عضله ای متشنج است زیرا همیشه در یک جهت گسترش می یابند. این مشکلات با بهبود تورتیکولیس از بین می روند.

 

درمان بیماری گردن منحنی چگونه است؟

 

به نوزادان مبتلا به تورتیکولیس اغلب تمرینات کششی گردن آموزش داده می شود تا در خانه توسط پزشک تمرین شود. در برخی موارد ممکن است توصیه شود که یک نوزاد را برای درمان شدیدتر نزد یک فیزیوتراپیست ببرید. با شروع درمان ، پزشک ممکن است هر 2-4 هفته یکبار کودک شما را بررسی کند تا ببیند آیا تورتیکولیس بهبود یافته است یا خیر.

 

بیشتر نوزادان مبتلا به تورتیکولیس با تغییر وضعیت و تمرینات کششی بهبود می یابند. ممکن است به طور کامل 6 ماه طول بکشد و در بعضی موارد یک سال یا بیشتر. در مواردی که با ورزش نمی توان به بهبودی دست یافت ، ممکن است نیاز به جراحی شل سازی عضلات باشد. می توانید اطلاعات دقیق در مورد وضعیت کودک خود را از یک جراح اطفال دریافت کنید.

تغذیه در برنامه ریزی بارداری

 

اگر قصد باردار شدن دارید ، باید حداقل سه ماه قبل از شروع بارداری از خود و آنچه می خورید مراقبت کنید.

 

به ویژه کمپلکس B و سایر ویتامین ها ، که باعث افزایش قدرت باروری و ایجاد محیط سالم برای لقاح تخمک می شوند ، باید در رژیم روزانه زنانی که می خواهند باردار شوند ، قرار گیرد.

 

غذاهای غنی از منیزیم و روی احتمال بارداری را افزایش می دهند. گردو ، فندق ، حبوبات و سبزیجات برگ سبز منابع غنی از منیزیم هستند. غذاهای غنی از روی شامل گوشت قرمز ، مرغ ، صدف ، آجیل و لبنیات است.

 

ذخایر آهن نیز باید قبل از بارداری پر باشد. منابع آهن عبارتند از گوشت ، مرغ ، ماهی ، سبزیجات برگ سبز ، حبوبات و میوه های خشک. هنگامی که یک وعده غذایی غنی از آهن تهیه می کنید ، منبع ویتامین C مانند آب میوه را در آن قرار دهید. این باعث افزایش جذب آهن می شود.

 

ذخیره کلسیم قبل از بارداری برای سلامت استخوان مادر مهم است. به همین دلیل ، مراقبت از مصرف غذاهایی مانند شیر و لبنیات ، ماست ، پنیر ، کفیر برای صبحانه و میان وعده ضروری است.

 

قطعاً باید از همان لحظه ترک کنترل بارداری مکمل های اسیدفولیک را شروع کرده و تا هفته 12 بارداری ادامه دهید. علاوه بر این ، سبزیجات سبز تیره مانند اسفناج و کلم بروکلی حاوی فولات ، شکل طبیعی اسید فولیک است ، بنابراین این مواد غذایی باید مصرف شوند.

 

کربوهیدرات ها به ساده و پیچیده تقسیم می شوند ، زنانی که کربوهیدرات های ساده مصرف می کنند در مقایسه با زنانی که کربوهیدرات های پیچیده دارند 92٪ ناباروری در تخم مرغ دارند. بنابراین ، برای افزایش احتمال بارداری ، باید مصرف تمام کربوهیدرات های ساده کاملاً از بین برود.

 

توجه ویژه باید به منبع مصرف پروتئین توجه شود 39٪ زنانی که بیش از حد پروتئین منشا origin حیوانی مصرف می کنند ، تخمک هایشان نابارور است. از نظر پروتئین ، بهترین انتخاب تخم مرغ ، ماهی ، مرغ ، لبنیات ، حبوبات و برخی از مغزها است.

 

مصرف ماهی باید برای امگا 3 که یکی از اسیدهای چرب ضروری برای بدن است و در رشد مغز جایگاه مهمی دارد ، افزایش یابد و ماهی دو بار در هفته مصرف شود.

 

محققان دریافتند که کافئین احتمالاً تأثیر نامطلوبی بر قدرت باروری زن دارد. به همین دلیل به زوج هایی که می خواهند باردار شوند توصیه می شود که از مصرف کافئین به طور کامل خودداری کنند.

 

الکل همچنین می تواند در لقاح تداخل ایجاد کند. مصرف الکل به ویژه در زنان بالای 30 سال در لقاح تأثیر پیشگیری دارد.

 

از غذاهایی که ممکن است حاوی لیستریا باشند ، باکتری که با اختلالات سیستم عصبی مرکزی در حیوانات و انسان مشخص می شود ، خودداری کنید. غذاهای مورد علاقه شما مانند پنیرهای نرم ، پای گوشتی ، غذاهای سرد ، سالادهای آماده ، غذاهای دریایی خام یا دودی و تخم مرغ های خام است. اطمینان حاصل کنید که تمام تخم مرغ ، گوشت و ماهی که می خورید کاملاً پخته شده اند.

 

از غذاهای کنسروی ، غذاهای حاوی نمک ، احشا ، غذاهای شیرین ، غذاهای پرچرب و غذاهای سرخ شده خودداری کنید.

عدم تحمل گلوتن چیست؟

عدم تحمل گلوتن یک مشکل گسترده اما کمتر شناخته شده و همچنین شایع است. این واکنشهای مختلف برخی افراد در برابر گلوتن ، پروتئینی که در گندم ، جو و چاودار وجود دارد ، آشکار می شود.

 

بیماری سلیاک شدیدترین شکل عدم تحمل گلوتن است. این مشکل جدی سلامتی نشان دهنده یک بیماری خود ایمنی است ، بیماری که بدن ساختارهای خود را تشخیص نمی دهد و به آنها حمله می کند. این تصویر که تقریباً از هر صد نفر مشاهده می شود ، می تواند به دستگاه گوارش آسیب برساند. همچنین ، حساسیت به گلوتن غیر سلیاک ، نوع ملایم تری از عدم تحمل گلوتن در حداکثر 13٪ از افراد ، می تواند مشکلات مختلفی ایجاد کند. در نتیجه ، هر دو شکل عدم تحمل گلوتن با طیف گسترده ای از علائم ظاهر می شوند که ممکن است به هضم غذا ارتباط نداشته باشند. برای جمع بندی رایج ترین علائم و نشانه های عدم تحمل گلوتن ، می توان موارد زیر را ذکر کرد:

 

تورم

 

نفخ شکم گاهی اوقات موقعیت بسیار ناخوشایندی است که به دلیل تورم بیش از حد شکم یا پر شدن از گاز پس از غذا احساس می شود. اگرچه این شکایت بسیار شایع است ، عدم تحمل گلوتن دلیل مهمی برای توضیح نفخ است. این یکی از رایج ترین شکایات افرادی است که به گلوتن حساس هستند و 87٪ از کسانی که به گلوتن حساسیت ندارند اما علائم نفخ دارند.

 

 

 

 

اسهال ، یبوست ، مدفوع بدبو

 

ابتلا به اسهال یا یبوست گاه به گاه برای همه افراد طبیعی است ، اما با مرتب شدن این مسئله ، باید علت اصلی آن را جستجو کرد. در افراد مبتلا به بیماری سلیاک ، پس از مصرف غذاهای حاوی گلوتن ، التهاب روده ایجاد می شود. این به لایه سلولی که درون روده ها قرار دارد آسیب می زند و باعث ناراحتی گوارشی قابل توجهی می شود ، اغلب با اسهال یا یبوست. با این حال ، گلوتن در افراد مستعد و بدون بیماری سلیاک نیز علائم گوارشی ایجاد می کند و بیش از 50٪ افراد حساس به گلوتن اسهال دارند و تقریباً 25٪ یبوست دارند. علاوه بر این ، افراد مبتلا به بیماری سلیاک به دلیل اختلال در جذب مواد مغذی ، از مدفوع بد بو و بد بو شکایت دارند.

 

 

 

 

درد شکم

 

درد شکم ، که یک علامت شایع است که به دلایل زیادی می تواند رخ دهد ، نیز یکی از رایج ترین علائم عدم تحمل گلوتن است. بیش از 80٪ مبتلایان به عدم تحمل گلوتن پس از خوردن گلوتن درد شکم و ناراحتی را تجربه می کنند.

 

سردرد

 

بسیاری از افراد علت سردردهای منظم خود را میگرن می نامند. سردردهای نوع میگرنی در 10-12٪ از جمعیت کشورهای غربی مشاهده می شود ، اما جالب است که در مطالعات ، افراد مبتلا به عدم تحمل گلوتن بیشتر از دیگران مستعد ابتلا به سردردهای میگرنی هستند. اگر بدون دلیل مشخصی سردرد منظم دارید ، ممکن است به این دلیل باشد که به گلوتن حساس هستید.

 

خستگی ، لاغری غیرقابل توضیح و کم خونی

 

احساس خستگی بسیار رایج است و به طور کلی با هیچ بیماری همراه نیست. با این وجود ، اگر شخصی دائماً خسته است ، باید علل اصلی آن بررسی شود. خستگی ، به خصوص پس از خوردن غذاهای حاوی گلوتن ، یک علامت بسیار رایج در افرادی است که نمی توانند گلوتن را تحمل کنند. نشان داده شده است که 60-82٪ از افراد حساس به گلوتن اغلب خستگی را تجربه می کنند. علاوه بر این ، عدم تحمل گلوتن می تواند منجر به کم خونی فقر آهن (کم خونی) شود که باعث خستگی و کمبود انرژی می شود. دو سوم از افراد مبتلا به سلیاک ظرف شش ماه پس از تشخیص ، وزن کم می کنند. این را می توان با اختلال در جذب مواد مغذی توضیح داد.

 

 

مشکلات پوستی

 

عدم تحمل گلوتن همچنین می تواند روی پوست شما تأثیر بگذارد. درماتیت هرپتیفورمیس ، یک بیماری پوستی است که با تاول ظاهر می شود ، علامت پوستی بیماری سلیاک است. هر فرد مبتلا به این بیماری به گلوتن حساس است اما کمتر از 10٪ این افراد علائم هضم دارند. علاوه بر این ، نشان داده شده است که علائم بسیاری از بیماری های پوستی شدید که بهبود نمی یابند ، هنگام تغییر به رژیم بدون گلوتن ، کاهش می یابد. پسوریازیس ، برخی از انواع ریزش مو ، کهیر مزمن از جمله این موارد است.

 

 

افسردگی ، اضطراب و حملات هراس

 

افسردگی وضعیتی است که سالانه 6٪ از جمعیت بزرگسال را تحت تأثیر قرار می دهد. نظریه های مختلفی وجود دارد که سعی در توضیح چگونگی عدم تحمل گلوتن می تواند باعث افسردگی شود. یکی از آنها مربوط به ناهنجاری در سطح سروتونین است که به عنوان انتقال دهنده عصبی خوشحال شناخته می شود و میزان آن در افسردگی کاهش می یابد. از طرف دیگر ، این احتمال وجود دارد که باکتری های دوستانه ساکن روده کاهش یافته و باکتری های مضر افزایش یافته ، بر سیستم عصبی مرکزی تأثیر گذاشته و خطر افسردگی را افزایش دهند. اگرچه علت هنوز به طور کامل مشخص نشده است ، اما افسردگی بیشتر در افراد مبتلا به عدم تحمل گلوتن دیده می شود. اضطراب (اضطراب) و حملات هراس ، اختلالات روانی هستند که کسانی که حساسیت به گلوتن دارند مستعد ابتلا به آنها هستند.

 

درد مفصل و عضله ، بی حسی در بازوها و پاها

 

عدم تحمل گلوتن درد مفاصل و عضلات به طور مکرر در افراد گزارش شده است ، احتمالاً به این دلیل که آنها دارای یک سیستم عصبی بیش از حد حساس هستند. آستانه فعال شدن کم نورونهای حسی باعث درد عضلات و مفاصل در این افراد می شود. یکی دیگر از علائم شگفت آور عدم تحمل گلوتن ، نوروپاتی است که با بی حسی یا گزگز در بازوها و پاها آشکار می شود. اگرچه علت دقیق آن ناشناخته است ، اما تصور می شود که این موضوع با وجود برخی از آنتی بادی های مرتبط با عدم تحمل گلوتن در ارتباط باشد.

 

همانطور که می بینید ، علائم تقریباً بی شماری از عدم تحمل گلوتن وجود دارد. اما فراموش نکنیم که هر علامتی در این لیست می تواند دلایل زیادی داشته باشد. با این حال ، اگر مرتباً یک یا چند مورد از آنها را تجربه می کنید ، ممکن است بدن شما نسبت به گلوتن واکنش منفی نشان دهد. در چنین حالتی ، مشاوره با پزشک و انجام برخی آزمایشات و حذف غذاهای حاوی گلوتن از رژیم غذایی مفید خواهد بود.

تأثیرات آب بر سلامتی و عملکرد

رطوبت رسانی برای عملکرد به همان اندازه که برای سلامتی مهم است. آبرسانی یک پشتیبانی مهم برای عملکرد افرادی است که به طور منظم ورزش می کنند. هنری دیوید تورو "تنها نوشیدنی یک فرد باهوش آب است." او گفت.

 

مزایای سلامتی آب را می توان به شرح زیر ذکر کرد.

 

دمای بدن را تنظیم می کند.

 

بافت های دهان ، چشم و بینی را مرطوب می کند.

 

روانکاری مفاصل را فراهم می کند.

 

از اندام ها و بافت ها محافظت می کند.

 

از یبوست جلوگیری می کند.

 

دفع مواد زائد از کبد و کلیه ها را فراهم می کند.

 

میزان مایعات مصرفی در روز به عوامل زیادی بستگی دارد و از فردی به فرد دیگر متفاوت است. محتوای مصرف مایعات روزانه آب ، چای ، قهوه ، نوشابه ، آب گرفته شده از غذا و غیره است. اعمال می شود به. به طور کلی ، 8-10 لیوان آب در روز (250 میلی لیتر X 8-10 لیوان = 2-2.5 لیتر) متوسط ​​مقدار مصرفی برای افراد است. نیاز آب جداگانه محاسبه می شود. محاسبه مقدار آب مورد نیاز افراد (کیلوکس 30 میلی لیتر) است.

 

به خصوص ورزشکارانی که 2-3 بار در هفته تمرین می کنند ، در هنگام ورزش تعریق و از دست دادن مایعات و الکترولیت ها را تجربه می کنند. برای از بین بردن این وضعیت نوشیدن آب اضافی ضروری است. برای مثال برای تمرینات کوتاه مدت ؛ جایگزینی 400-600 میلی لیتر (2-3 لیوان) آب از دست رفته در تمرینات ورزشی کافی خواهد بود.

 

اگرچه مقدار آب آشامیدنی افزایش می یابد زیرا از دست دادن مایعات در اثر تعریق در تابستان افزایش می یابد ، اما مصرف آب در زمستان کاهش می یابد. دلایل این است:

 

اگر ورزش می کنید ، عادات مصرف مایعات را در حین فعالیت تغییر می دهید ،

 

تغییر در احساس تشنگی ،

 

ممکن است فراموش شود زیرا دسترسی به آب وجود ندارد یا همیشه در معرض دید نیست.

 

یکی از بزرگترین اشتباهات انجام شده انتظار برای کنجد برای نوشیدن آب است! احساس تشنگی هشدار می دهد که نسبت آب بدن به 1٪ کاهش یافته است. این در واقع نشان می دهد که برای نوشیدن آب خیلی دیر است.

 

از کجا بفهمیم بدن کم آب شده است؟

 

عملی ترین راه تعیین رنگ ادرار است. ادرار تیره و کم ، ادرار دردناک و بدبو از شاخص های کمبود آب در بدن است و باید آب مصرف کند.

 

توصیه های مربوط به فراموش نکردن نوشیدن آب شامل نوشیدن 1 لیوان آب قبل از غذا / در طول و بعد از غذا ، نوشیدن آب هر 2 ساعت در طول روز ، تنظیم یادآوری یا زنگ هشدار برای آب ، استفاده از بطری های تشویقی یا لیوان برای آب است.

لاغری با بیورزونانس درمانی (کاهش وزن)

 

امروزه ، ارزش زندگی سالم بیش از هر زمان دیگری مهم است ... پس از اپیدمی ویروس کرونا که در سراسر جهان گسترش یافته است ، پیشنهادهای زیادی برای سیستم ایمنی قوی ارائه می شود و از جمله این پیشنهادات ، داشتن وزن مناسب برای یک بدن سالم است. و توصیه های تغذیه مناسب در وهله اول قرار دارند.

 

در این مقاله ، ما اطلاعاتی در مورد چگونگی کاهش وزن با درمان بیورزونانس و اینکه کاهش وزن با بیورزونانس چیست ...

 

کاهش وزن رزونانس

 

اگر مقدار محاسبه شده بر اساس شاخص توده بدن (وزن به ازای هر مربع) بین 25 تا 29.9 باشد ، به این معنی است که شما اضافه وزن دارید ، اگر بین 30 تا 39.9 هستید ، چاق هستید. هرکسی که از حد طبیعی وزن خارج باشد ، می خواهد لاغر شود ، اما کسانی که واقعاً آن را می خواهند می توانند. لاغری یک کار تیمی است و رئیس این تیم خود شخص است.

 

وقتی نوبت به کاهش وزن می رسد ، تقریباً همه می خواهند به سرعت از شر وزن خلاص شوند. با این حال ، با یک لاغری سالم ، باید وزن کاهش یابد بدون اینکه تعادل مواد معدنی و ویتامین های بدن به هم بخورد ، در غیر این صورت مشکلات بسیاری دیگر به همراه خواهد داشت.

 

 

 

ما نمی توانیم افزایش وزن فرد را به زیاد غذا خوردن نسبت دهیم.در نتیجه تجربیاتی که از مشتری های خود کسب کرده ایم ، می بینیم که عدم تحمل غذایی جدی وجود دارد. عدم تحمل غذایی به عنوان واکنش دستگاه گوارش به ماده ای در غذاهایی که مصرف می کنیم توضیح داده می شود. دستگاه گوارش نمی تواند به درستی هضم یا تجزیه شود. در نتیجه باعث آسیب به دستگاه گوارش می شود.

 

 

 

به عنوان مثال برای عدم تحمل غذا ، اغلب می شنوید ، آنها می گویند "من نان را برش دادم و خیلی سریع وزن کم کردم"… در اینجا ، آنها در مورد عدم تحمل غذایی پنهان صحبت می کنند ... وقتی بدن از مصرف مواد غذایی جلوگیری می کند به سیستم آسیب می رساند ، بدن شل می شود و چربی در بدن شروع به حل شدن می کند و سیستم هضم نظم دارد.

 

 

 

باز هم ، در میان مشکلاتی که باعث افزایش وزن ما می شود ، ممکن است دلایل دیگری مانند انگل روده و قارچ کاندیدا وجود داشته باشد.

 

 

 

مانند مثال های ذکر شده در بالا ، دلایل زیادی می تواند باعث افزایش وزن ما شود. کاهش وزن بیورزونانس با کاهش میل ما به غذاها و غذاهایی مانند شکر ، کربوهیدرات و شکلات که باعث افزایش وزن می شوند ، حاصل می شود و با اجتناب از این مواد غذایی ، از سلامتی ما محافظت می شود.

 

 

 

با تشکر از بیورزونانس ، این اعتیاد ، که بدن به آن عادت کرده است ، به لطف قطع موقعیت های چالش برانگیز مانند بحران های شیرین ، ولع مصرف بیش از حد شیرینی جات ، که از رایج ترین مشکلات رژیم ها هستند ، از بین می رود و یک کاهش وزن سالم حاصل می شود اگر برنامه رژیم غذایی تهیه شده با یک متخصص دنبال شود.

 

 

 

به طور خلاصه ، با درمان بیورزونانس ، اشتهای فرد کاهش یافته و کاهش وزن در جلسات لاغری حاصل می شود. با استفاده از روش بیورزونانس در کلینیک پزشک متخصص فولدن کوچوک ، وضعیت فرد به طور دقیق مورد بررسی قرار می گیرد و لیست رژیم غذایی پس از انجام بیورزونانس درمانی در نتیجه مطالعه انجام می شود که در آن فرد نیز نقش اصلی را دارد.

 

 

 

با آرزوی روزهای سالم و زیبا ...

اضافه وزن از بیماری های مفصلی دعوت می کند

 

 

بین وزن و بیماریهای مفصلی رابطه تنگاتنگی وجود دارد. بیماری به نام آرتروز و معروف به کلسیفیکاسیون یا ساییدگی مفصل در بین افراد رابطه مستقیمی با سن و وزن دارد. زنان بیشتر از مردان تحت تأثیر قرار می گیرند. تأثیر منفی وزن بر روی مفاصل بیشتر احساس می شود در مفاصل زانو. مطالعات نشان داده است که هر 1 کیلوگرم مصرفی در مفاصل زانو 4-6 کیلوگرم منعکس می شود.

 

بار ابتدا غضروف مفصلی را از بین می برد. با تخریب غضروف ها ، استخوان های تشکیل دهنده مفصل تحت تأثیر منفی قرار می گیرند و تغییر شکل دردناک ایجاد می شود.

 

از این نظر ، اقدامات احتیاطی برای سبک زندگی بدون آسیب بسیار مهم است. به این بیماران توصیه می شود که همراه با مسکن و مواد نگهدارنده غضروف ، ورزش منظم و ورزش وزن کم کنند و از آنها خواسته می شود که از استعمال دخانیات خودداری کنند. فیزیوتراپی می تواند بسیار مفید باشد ، به خصوص در بیماران مرحله 2-3. پرهیز از فعالیت هایی مانند بالا رفتن از پله ها و راه رفتن در جاده های ناهموار و پرهیز از حرکاتی که زانو را بیش از 90 درجه خم می کند ، مهم است.

 

با توجه به مرحله بیماری و خصوصیات شخصی (سن ، وزن ، سطح فعالیت) در بیمارانی که از کاربردهایی مانند دارو ، کاهش وزن ، ورزش ، فیزیوتراپی ،

 

جراحی آرتروسکوپی (جراحی بسته) ،

 

برنامه های تحریک غضروف ،

 

کاهش میزان بار مفصل با اصلاح ناهنجاری های استخوان (استئوتومی) و

 

برنامه هایی مانند پروتز را می توان توصیه کرد.

 

از این نظر ، نباید فراموش کرد که کاهش وزن ، تنظیم مجدد سبک زندگی ، ورزش های تقویت کننده عضلات و اقدامات توان بخشی از عوامل مهم تأثیرگذار بر روند بیماری هستند.