برقراری ارتباط با تولد آغاز می شود. نوزادان از لحظه تولد با صداهایی که هنگام خوشحالی یا بیقراری از خود بیرون می آورند مانند گریه در هنگام گرسنگی ارتباط برقرار می کنند. این صداها صداهای رفلکس هستند و نوزادان با حرکات تکراری که برای خنداندن کودک ایجاد می کنیم واکنش پذیر می شوند.
بازی هایی که ما برای خنداندن بچه ها می گیریم نوبت گرفتن را به بچه ها یاد می دهد ، این یکی از مهارت های قبل از گفتار است. مهارت اساسی دیگر برقراری تماس چشمی است. نوزادان عاشق نگاه کردن به چهره هستند و وقتی به ما نگاه می کنند ، می دانیم که آنها می خواهند ارتباط برقرار کنند.
انتظار می رود یک کودک 6 ماهه صداهای زمزمه ای ایجاد کند. این دوره ای است که در آن نوزادان صداهایی مانند "ba ba ba" و "da da da" را ایجاد می کنند که با حرکات لب ، زبان و حنجره یکی پس از دیگری تولید می شوند. هنگامی که نوزادان شروع به نشستن می کنند ، شکم معنایی پیدا می کند و صداهایی برای برقراری ارتباط ایجاد می کند ، مانند درخواست یک اسباب بازی که اصطلاحاً هجی آن اجتماعی است. اگر هجی کردن اجتماعی در نوزادان به تأخیر بیفتد ، ممکن است تأخیر در گفتار ایجاد شود.
دوره 9 ماهه نوزادان ، دوره بچه گری است و والدین آنها می گویند: "او دهان بزرگی دارد و صحبت خواهد کرد." آنها سیگنال می دهند ، بازوهای خود را بالا می آورند و تمایل خود را برای آمدن به دامان با ترکیب صدا و حرکات برای برقراری ارتباط ابراز می کنند. اگر یک کودک 9 ماهه شکم ندارد یا این کار را بیشتر با واکه انجام می دهد ، اگر استفاده از حروف بی صدا کم باشد تأخیر گفتار مشاهده می شود.
یک کودک 12 ماهه باید از "مادر ، پدر" یا دو یا سه کلمه هجا تقلید کند. باید چند کلمه بگوید ، اگرچه مشخص نیست. دستورالعملهای یک مرحله ای را دنبال می کند ، به عنوان مثال ، وقتی والدین می گوید "توپ را بده" ، انتظار داریم او این کار را بفهمد و انجام دهد. انتظار می رود که آنها بتوانند از اشاره و اشاره استفاده کنند.
در نوزادان 13-15 ماهه ممکن است گفتار توسط غریبه ها قابل درک نباشد ، اما آنها حداقل 20 کلمه دارند. کودک 5-10 مورد از اشیا را می پرسد و به آنها اشاره می کند. در 20 ماهگی ، 50٪ از صحبت های آنها توسط غریبه ها قابل درک است.
ما انتظار داریم که یک کودک دو ساله حداقل 50 کلمه یا بیشتر داشته باشد. و ما انتظار داریم که او یک جمله دو کلمه ای "آب مادر" بسازد. باید از دستورالعمل های ساده پیروی کنید. تصاویر موجود در کتاب را که هنگام پرسیدن خوانده شده نشان می دهد و باید بتواند اعضای بدن را هنگام پرسیدن نشان دهد.
در سن 2.5 سالگی ، 400 کلمه واژگان ، عبارات دو یا سه کلمه ای و 75٪ صحبت های او باید توسط خارجی ها درک شود.
انتظار می رود کودک 3 ساله جمله های 3-5 کلمه ای تشکیل دهد ، زمان گذشته را بگوید و وقتی از او در مورد سن یا جنسیتش سوال می شود ، بداند. هنگامی که او 3-4 ساله است ، باید بتواند به سوالات ساده 5W1K از جمله چه کسی ، چه چیزی ، در کجا ، چرا ، در سطح روایت یک داستان پاسخ دهد. گفتار او همچنین باید برای غریبه ها قابل درک باشد.
مهارت های زبانی و گفتاری در کودکان ماه به ماه به تدریج رشد می کند. این پیشرفت ممکن است برای هر کودک متفاوت باشد ، اما مراقبان از اهمیت مهمی در رشد زبان کودک برخوردار هستند.
