روند آماده سازی کودک برای مدرسه
مدرسه موسسه ای است که انتظار می رود کودکان با کسب دانش در روند آموزش ، سازگاری و مهارت های اجتماعی خود را گسترش دهند. این موسسه ، جایی که کودکان در آن دانش کسب می کنند و اولین روابط اجتماعی خود را برای آینده در زندگی خود برقرار می کنند و از اهمیت زیادی برخوردار است. در طول دوره آمادگی کودک برای مدرسه ، اینکه آیا کودک صلاحیت های لازم برای مدرسه را دارد ، باید به دقت کنترل شود و برای بهبود صلاحیت های او ، باید از کودک حمایت شود.
اولین دوره شروع مدرسه یکی از چالش برانگیزترین اوقات برای والدین است. حتی دوره مهد کودک ، که برای کودکان بسیار لذت بخش است ، برای اولین دوره تنظیم می تواند دردناک باشد. برخی از دشواری هایی که خانواده ها در این روند تجربه کرده اند ، می تواند کودکانی باشد که نمی خواهند به مدرسه بروند ، از مدرسه می ترسند ، با نزدیک شدن به زمان مدرسه عصبانی می شوند ، گریه می کنند یا بیمار هستند (معده درد و ...).
در این دوره ، توانایی درک درست مدرسه از ذهن کودک و مدیریت صحیح اضطراب جدایی از جمله عواملی است که سازگاری کودک را با روند مدرسه تسهیل می کند. برای کودک ، مدرسه یک مفهوم ناآشنا است و اولین برداشت از این مفهوم به راحتی می تواند با شنیدن آنچه از محیط پیرامون خود می شنوند ، نادرست باشد. کودک از دوستان بزرگتر خود خواهد شنید: "من از رفتن به مدرسه خسته شده ام ، این یک مکان بسیار کسل کننده است." به راحتی می تواند این جملات را به جملاتی تبدیل کند که تحت تأثیر چنین جملاتی قرار می گیرند. برای جلوگیری از این شکل گیری اشتباه ، کودک باید قبل از شروع مدرسه به مفهوم مدرسه عادت کند ، باید توضیح داد که مدرسه چگونه است و در آنجا چه خواهد کرد ، و کودک باید در آماده سازی قرار گیرد ساخته شده
یکی از مهمترین دلایلی که این روند را دشوار می کند ترس از جدایی از مادر (سرپرست) محل زندگی کودک است. بنابراین ، دلیل این اضطراب در کودکان چه می تواند باشد؟ تا زمانی که کودک مدرسه را شروع کرد ، او را با مادر در یک محیط کاملاً امن در خانه گذراند. اگرچه ورود به محیط جدیدی که نمی دانند به طور کلی برای کودکان یک تجربه آزار دهنده است ، اما جدا شدن از مادر در دوران مدرسه ممکن است احساس اضطراب شدیدتری در آنها ایجاد کند. تا زمانی که کودک به یک معلم و دوستان جدید عادت کند ، اولین واکنشهایی که در طی این روند نشان می دهد ، باید طبیعی تلقی شود ، درست مثل روند سازگاری که همه ما طی می کنیم تا زمانی که به یک محیط جدید عادت کنند. در حالی که بعضی از کودکان ممکن است در روز اول از ترس گریه کنند ، بعضی از کودکان ممکن است پس از آن با تاخیر واکنش نشان دهند ، حتی اگر روز اول را راحت بگذرانند. در هفته های اول ، کودک ، چه کسی ، به چه کسی و میزان واکنش کودک باید کنترل شود. برای خانواده و مدرسه مهم است که در روند عادت دادن کودک به مدرسه ، معلمان و دوستان جدید خود با هم همکاری کنند. در این روند نباید فراموش کرد که ترس از مدرسه در واقع اضطراب جدایی از مادر بدون اجبار کودک است و نباید کودک را در محیط جدید با افرادی که برای اولین بار ملاقات می کند تنها گذاشت. مادر باید به تدریج با عادت کودک به مدرسه ، از وقت گذراندن با او در مدرسه بکاهد. مادر باید اضطراب های خود را از ترس کودک جدا کند و وقتی کودک احساس آمادگی کرد او را ترک کند.
در پایان ، نباید فراموش کرد که عدم درک ترس و احساس کودک در روند عادت به مدرسه و به اشتراک گذاشتن تجربیات وی ، این روند را برای خانواده و کودک راحت تر و مثبت تر می کند.
