مهمترین دلایل لق شدن ایمپلنت دندان

ایمپلنت‌ دندان به‌عنوان راه‌حلی پایدار و بلندمدت برای جایگزینی دندان‌های ازدست‌رفته طراحی شده‌ است. بااین‌حال، در برخی موارد، پدیده‌ای به نام لق شدن ایمپلنت ممکن است رخ دهد که ساختار و دوام آن را به خطر می‌اندازد. این مشکل می‌تواند به‌صورت حرکت در پایه ایمپلنت یا روکش، ناراحتی هنگام جویدن یا حتی درد بروز کند. شناسایی دقیق علت این عارضه، نقشی کلیدی در پیشگیری از آسیب‌های غیرقابل‌برگشت به استخوان فک و دندان‌های اطراف ایفا می‌کند.

دلایل اصلی لق شدن ایمپلنت دندان

پری‌ایمپلنتایتیس و عفونت اطراف ایمپلنت

پری‌ایمپلنتایتیس یکی از شایع‌ترین دلایل ناپایداری ایمپلنت است. این بیماری شامل التهاب و عفونت بافت‌های اطراف ایمپلنت بوده و می‌تواند به تحلیل استخوان منجر شود، که در نهایت باعث لق شدن ایمپلنت می‌شود. عواملی مانند بهداشت ضعیف دهان، مصرف دخانیات و دیابت کنترل‌نشده خطر بروز این مشکل را به‌طور چشمگیری افزایش می‌دهند.

وارد شدن فشار بیش‌ازحد به ایمپلنت

فشارهای بیش‌ازحد ناشی از جویدن، دندان‌قروچه (بروکسیسم) یا بارگذاری زودهنگام پیش از تکمیل osseointegration می‌تواند به ناکامی ایمپلنت منجر شود. این نیروها باعث ایجاد حرکات میکروسکوپی در محل اتصال ایمپلنت و استخوان شده و به‌مرور زمان به لق شدن منجر می‌شود.

عدم جوش‌خوردن مناسب ایمپلنت به استخوان

فرآیند osseointegration به معنای پیوند زیستی ایمپلنت با استخوان فک است. اگر این فرآیند به دلیل کیفیت پایین استخوان، خطاهای جراحی یا شرایط پزشکی که بهبود را مختل می‌کنند به درستی انجام نشود، ایمپلنت نمی‌تواند پایداری لازم را داشته باشد و لق می‌شود.

کاشت نادرست یا زاویه‌دار ایمپلنت

جای‌گذاری نادرست ایمپلنت، مانند زاویه نامناسب یا عمق ناکافی، توانایی آن را برای تحمل فشارهای جویدن کاهش می‌دهد. این ناهم‌ترازی می‌تواند توزیع نابرابر نیروها را ایجاد کرده و به‌مرور زمان باعث شل شدن شود.

تحلیل استخوان اطراف ایمپلنت

تحلیل پیش‌رونده استخوان، پایه ایمپلنت را تضعیف می‌کند. این مشکل ممکن است به دلیل افزایش سن، بیماری‌های پریودنتال یا شرایط سیستمیک مانند پوکی استخوان رخ دهد. در صورت عدم درمان، ایمپلنت ممکن است کاملاً از کار بیفتد.

علائم هشداردهنده‌ی لق شدن ایمپلنت

• حرکت غیرعادی در پایه ایمپلنت یا روکش
• درد یا ناراحتی هنگام جویدن
• خونریزی یا ترشح چرک از اطراف محل ایمپلنت
• تحلیل لثه در ناحیه ایمپلنت
• تغییر ناگهانی در نحوه قرارگیری فک یا بایت

تشخیص زودهنگام این علائم، مداخله به‌موقع را تضمین کرده و خطر ازدست‌رفتن کامل ایمپلنت را کاهش می‌دهد.

روش‌های تشخیص لق شدن ایمپلنت

تشخیص صحیح لق شدن ایمپلنت، نیازمند بررسی دقیق بالینی و تصویربرداری تخصصی است. بسیاری از بیماران به اشتباه احساس حرکت روکش را با لق شدن پایه ایمپلنت اشتباه می‌گیرند. در مطب دندانپزشکی، از روش‌های زیر برای بررسی علت لقی استفاده می‌شود:

معاینه دستی دقیق توسط دندانپزشک
متخصص ایمپلنت غرب تهران با دقت ایمپلنت و روکش را لمس کرده و تلاش می‌کند میزان حرکت، جهت آن و اینکه لقی مربوط به پیچ، روکش یا خود ایمپلنت است را بررسی کند. لقی واقعی پایه، معمولاً با فشار جزئی هم حس می‌شود.

استفاده از پروب پریودنتال برای بررسی عمق لثه اطراف ایمپلنت
اگر در اطراف ایمپلنت عمق بیشتری نسبت به حالت طبیعی حس شود یا خونریزی وجود داشته باشد، احتمال وجود التهاب یا پری‌ایمپلنتایتیس و تحلیل استخوان افزایش می‌یابد.

ضربه زدن کنترل‌شده با ابزار فلزی (Percussion Test)
اگر صدای ضربه به جای صدای تیز و خشک، صدایی بم یا خفه داشته باشد، نشانه‌ای از عدم اتصال کامل ایمپلنت به استخوان فک است.

تصویربرداری رادیوگرافی دیجیتال (Periapical X-ray)
این عکس به پزشک کمک می‌کند تا وجود تحلیل استخوان، موقعیت پایه ایمپلنت، وضعیت پیچ و اتصال روکش را ارزیابی کند. وجود فضای رادیولوسنت در اطراف پایه نشانه نگران‌کننده‌ای است.

سی‌تی‌اسکن مخروطی یا CBCT
این تصویر سه‌بعدی پیشرفته، جزئیات دقیقی از استخوان فک، ضخامت استخوان اطراف ایمپلنت و میزان تماس پایه با استخوان را نشان می‌دهد. در موارد مشکوک به شکست ایمپلنت، CBCT انتخاب اول است.

بررسی سفتی پیچ اباتمنت با آچار مخصوص
گاهی تنها پیچ اتصال بین روکش و پایه شل شده است. با استفاده از آچار مخصوص ایمپلنت، پزشک بررسی می‌کند که آیا پیچ نیاز به سفت شدن دارد یا خیر.

ثبت شاخص حرکتی ایمپلنت (Implant Mobility Index)
برخی کلینیک‌ها با دستگاه‌های مخصوص، میزان حرکت ایمپلنت را عددی ثبت می‌کنند. اگر این عدد از حد استاندارد فراتر رود، نشانه لق شدن واقعی است.

این بررسی‌های دقیق، به کلینیک دندانپزشکی در غرب تهران کمک می‌کند تا علت لقی را مشخص کرده و تصمیم بگیرد آیا درمان غیرجراحی کفایت می‌کند یا نیاز به جراحی و پیوند استخوان وجود دارد. تشخیص زودهنگام همیشه شانس موفقیت درمان را به‌طور چشم‌گیری افزایش می‌دهد.

روش‌های درمان لق شدن ایمپلنت دندان

سفت کردن پیچ اباتمنت

اگر مشکل به شل شدن پیچ اباتمنت محدود باشد، دندانپزشک می‌تواند آن را سفت یا تعویض کند. این یک مشکل جزئی است که بدون نیاز به برداشتن ایمپلنت قابل حل است.

چسباندن مجدد یا تعویض روکش

در مواردی که تنها روکش تحت‌تأثیر قرار گرفته، می‌توان آن را دوباره چسبانده یا تعویض کرد. این روش کم‌تهاجمی عملکرد را بازمی‌گرداند، مشروط بر اینکه پایه ایمپلنت پایدار باشد.

درمان پری‌ایمپلنتایتیس با جراحی

در صورت تشخیص پری‌ایمپلنتایتیس، درمان شامل تمیزکاری عمیق، لیزر درمانی یا استفاده از آنتی‌بیوتیک‌ها و در موارد پیشرفته، پیوند استخوان است. در شرایط شدید، ممکن است ایمپلنت برداشته شده و پس از پاکسازی عفونت، ایمپلنت جدید کاشته شود.

برداشتن ایمپلنت و کاشت مجدد

اگر ایمپلنت به دلیل تحلیل شدید استخوان یا ناکامی در osseointegration از کار افتاده باشد، برداشتن آن اجتناب‌ناپذیر است. پس از بهبودی ناحیه و احتمالاً پیوند استخوان، ایمپلنت جدید معمولاً پس از چند ماه کاشته می‌شود.

آیا ایمپلنت لق شده را می‌توان نجات داد؟

بله، در بسیاری از موارد، مداخله زودهنگام می‌تواند ایمپلنت را نجات دهد. مشکلاتی مانند شل شدن پیچ یا روکش به‌راحتی قابل درمان هستند. اما اگر لق شدن به دلیل تحلیل استخوان یا عفونت شدید باشد، ممکن است نیاز به تعویض کامل ایمپلنت باشد. اقدام سریع، کلید موفقیت است.

روش‌های جلوگیری از لق شدن ایمپلنت

بهداشت دهان و دندان را جدی بگیرید

مسواک زدن روزانه، استفاده از نخ دندان و دهان‌شویه آنتی‌باکتریال، تجمع پلاک و باکتری را کاهش داده و از عفونت‌های اطراف ایمپلنت جلوگیری می‌کند.

معاینات منظم دندانپزشکی

چکاپ‌های دوبار در سال به نظارت بر سلامت ایمپلنت کمک می‌کند. دندانپزشکان می‌توانند علائم اولیه لق شدن یا التهاب را تشخیص داده و درمان پیشگیرانه را آغاز کنند.

استفاده از گارد شبانه در افراد مبتلا به دندان‌قروچه

افرادی که در خواب دندان‌قروچه دارند، باید از گارد شبانه سفارشی استفاده کنند تا فشارهای مکانیکی بر ایمپلنت کاهش یابد.

ترک سیگار

سیگار کشیدن به‌طور قابل‌توجهی بهبود را مختل کرده و خطر ناکامی ایمپلنت را افزایش می‌دهد. ترک سیگار می‌تواند نرخ موفقیت ایمپلنت را بهبود بخشد.

کنترل بیماری‌های سیستمیک

بیماران مبتلا به دیابت، پوکی استخوان یا نقص ایمنی باید با پزشک خود همکاری کنند تا این شرایط را کنترل کرده و یکپارچگی و دوام ایمپلنت را تضمین کنند.

تأثیر لق شدن ایمپلنت بر سلامت دهان

لق شدن ایمپلنت می‌تواند به تحلیل استخوان اطراف، عقب‌نشینی لثه و جابه‌جایی دندان‌های مجاور منجر شود. در موارد شدید، ممکن است عفونت‌های استخوان فک را تحریک کرده، ایمپلنت‌های نزدیک را به خطر بیندازد یا به ناکامی کامل پروتز منجر شود.

مراقبت‌های حیاتی پس از کاشت ایمپلنت

پس از انجام عمل کاشت ایمپلنت، رعایت برخی نکات مراقبتی می‌تواند تأثیر چشمگیری در موفقیت درمان و دوام طولانی‌مدت ایمپلنت داشته باشد. در روزهای ابتدایی، پرهیز از مصرف غذاهای سفت، ترد یا چسبناک اهمیت زیادی دارد؛ چراکه این نوع خوراکی‌ها می‌توانند به ناحیه جراحی فشار وارد کرده یا باعث جابه‌جایی روکش موقت شوند. همچنین، رعایت کامل و دقیق دستورالعمل‌های دندانپزشک پس از عمل، از جمله مصرف داروهای تجویزی، نحوه خوابیدن و مراقبت از ناحیه جراحی، نقش کلیدی در جلوگیری از عفونت و التهاب دارد.

استفاده روزانه از دهان‌شویه آنتی‌باکتریال تجویزشده نیز به کاهش تجمع پلاک‌های باکتریایی و حفظ سلامت بافت اطراف ایمپلنت کمک می‌کند.

اقدام فوری برای سلامت ایمپلنت خود توسط کلینیک دندانپزشکی معتبر

اگر متوجه هرگونه علائم لق شدن ایمپلنت شدید، وقت آن است که با یک کلینیک دندانپزشکی خوب در غرب تهران تماس بگیرید. متخصصان مجرب در این کلینیک‌ها با استفاده از تجهیزات پیشرفته و تکنیک‌های مدرن، می‌توانند مشکل شما را به‌سرعت تشخیص داده و راه‌حل‌های مناسب را ارائه دهند. برای حفظ سرمایه‌گذاری‌تان در ایمپلنت و تضمین سلامت دهان، همین امروز با یک کلینیک معتبر در غرب تهران مشورت کنید و از خدمات حرفه‌ای برای درمان و پیشگیری از مشکلات ایمپلنت بهره‌مند شوید.

سؤالات متداول

آیا در صورت لق شدن پیچ، ایمپلنت قابل نجات است؟
بله، اگر پایه ایمپلنت همچنان پایدار باشد، سفت کردن یا تعویض پیچ می‌تواند مشکل را حل کند.

چه زمانی باید فوراً به دندانپزشک مراجعه کرد؟

• حرکت یا چرخش روکش یا پایه ایمپلنت
• درد، خونریزی یا تورم اطراف ایمپلنت
• احساس طعم بد یا بوی بد مداوم از محل ایمپلنت
• لقی روکش یا جدا شدن آن

اگر ایمپلنت لق درمان نشود چه می‌شود؟
عفونت، تحلیل استخوان و در نهایت ازدست‌رفتن ایمپلنت و آسیب به بافت‌های مجاور رخ خواهد داد.

چگونه بفهمم لق شدن مربوط به روکش است یا پایه؟
تشخیص دقیق تنها از طریق معاینه توسط دندانپزشک و تصویربرداری امکان‌پذیر است.

آیا می‌توان پس از تعویض ایمپلنت، از همان روکش قبلی استفاده کرد؟
در صورتی که روکش سالم و با سیستم جدید سازگار باشد، گاهی امکان استفاده مجدد وجود دارد.

 

Source:  مهمترین دلایل لق شدن ایمپلنت دندان

 

بلفاروپلاستی زیبایی پلک چگونه انجام می شود؟

بلفاروپلاستی زیبایی پلک چگونه انجام می شود؟

 

 

چشم چشمگیرترین و زیباترین ناحیه روی صورت ما است ، جایی که ما خود را در آن بیان می کنیم. در اولین جلسه ، به اندازه کافی موثر است که رفتار دیگران را در مصاحبه های کاری نسبت به شما کاملاً تغییر دهید. عبارت "چشم ها به همه چیز می گویند" موضوع بسیاری از آهنگ ها و اشعار بوده است.

 

علائم پیری در اطراف چشم یکی از قابل توجه ترین نقاط روی صورت ما است و ابتدا با از بین رفتن بافت چربی زیر چشم شروع می شود. بعداً پلک های فوقانی شروع به افتادگی و افتادگی می کنند. سپس ، پلک های پایینی به افتادگی ادامه می دهند و کیسه های زیر چشم ایجاد می شود و ناحیه پیری چشم ایجاد می شود. از آنجا که چشم در وسط صورت قرار دارد ، اصلاح ناحیه هایی مانند ابرو و دم چشم تنها با عمل در اطراف چشم امکان پذیر نیست ، در این حالت ممکن است لیفت پیشانی ، لیفت وسط صورت یا حتی فیلر انجام شود. مورد نیاز باشد این وضعیت هنگامی که در اولین معاینه با پزشک صحبت می کنید ، اطلاعات مفیدی به شما می دهد.

 

عمل پلک نه تنها برای اهداف زیبایی است ، بلکه به دلیل افتادگی پلک بالا ، احساس سنگینی در درب و درپوش قابل برداشتن نیست. علل. در مراحل پیشرفته تر ، افتادگی درب باعث ایجاد مشکل در تجسم می شود زیرا شکافی را که به ما اجازه می دهد ببینیم ، که مردمک نامیده می شود را می بندد.

 

به همین ترتیب ، کیسه های تشکیل شده روی درب پایین ، پوست پلک پایین را که مانند یک غشای بسیار نازک است ، به مرور زمان به سمت پایین می کشاند و باعث ناراحتی می شود که در آن گوشه چشم به سمت خارج می چرخد ​​، به نام EKTROPION. اکتروپیون باعث خشکی چشم ، کراتیت و حتی کوری می شود.

 

جراحی پلک ، بلفاروپلاستی با بیمار در حالت نشسته برنامه ریزی شده و مطابق این طرح تحت بی حسی موضعی ، گاهی اوقات با آرام بخش انجام می شود. برش پلک فوقانی از طریق قسمت تا شدن درپوش انجام می شود (نتیجه پس از 6 ماه نامرئی می شود و خط قبلی را جایگزین می کند) و برش پلک تحتانی درست زیر مژه ها ایجاد می شود. پس از آن ، برداشتن پوست حاوی ماهیچه ، در صورت لزوم ، برداشتن بافت چربی انجام می شود ، سپس پوست با بخیه های دائمی مداوم و نامرئی در زیر پوست بسته می شود. به ندرت ، کبودی ها بوجود می آیند و به طور متوسط ​​بعد از 7-10 روز از بین می روند.

لیزر لیپولیز

لیزر لیپولیز

 

 

جراحی لیپوساکشن فرآیند کاهش بافت چربی زیر جلدی از طریق سوراخ های کوچک (3-5 میلی متر) از طریق لوله های نازک و با کمک برخی دستگاه ها است.

 

سلولهای چربی بدن ما علاوه بر ذخیره انرژی ، در تولید هورمونهای بدن نیز نقش دارند. تعداد سلولهای چربی از بزرگسالی افزایش نمی یابد ، اما سلولهای موجود در موارد چاق شدن و ضعیف شدن رشد و کوچک می شوند ، بنابراین سلولهای چربی که به دلیل سوء تغذیه و کم تحرکی رشد می کنند باعث چاقی می شوند.

 

نحوه چاق شدن افراد از نظر ساختاری (با توجه به جنسیت و نژاد) متفاوت است. تجمع چربی در زنان بیشتر در ناحیه لگن ، دور کمر ، زیر و بالای ناف ، پاها و گردن است. در مردان ، در اطراف ناف و کمر ، سینه ، گردن و در اطراف اندام های داخلی شکم رخ می دهد. برای داشتن ظاهری زیبا ، تغذیه سالم و انجام ورزش های منظم کاملاً ضروری است. با این حال ، فرآیند زیباسازی بدن را می توان به صورت موضعی با لیپوساکشن (لیپوساکشن) و با آماده سازی چربی جذب شده و تزریق آن به مناطق از پیش برنامه ریزی شده انجام داد.

 

قبل از جراحی لیپوساکشن ، برنامه ریزی با کشیدن مناطقی که چربی کاهش می یابد ، انجام می شود. در حین عمل جراحی ، تعداد کمی سوراخ ریز در این نواحی ایجاد می شود و لوله های نازک مورد استفاده در روند کاهش بافت چربی از طریق این سوراخ ها وارد شده و بافت چربی شکسته شده و به صورت مکانیکی ، با انرژی فراصوت یا انرژی لیزری سپس ، بافت های آزاد شده با کشش از طریق لوله ها توسط نیروی خلاء از بدن خارج می شوند و چربی در ناحیه چربی کاهش می یابد و نازک شدن حاصل می شود. هدف از لیپوساکشن (لیپوساکشن) تضعیف بیمار نیست ، بلکه کاهش چربی به صورت موضعی است. بنابراین ، انجام لیپوساکشن برای کاهش وزن واقع بینانه نیست. اگرچه مقدار چربی مورد نیاز به طور متوسط ​​بر حسب لیتر توصیف می شود ، اما هدف اصلی ایجاد فرم و زیبایی خطوط بدن است.

 

در طول عمل لیزر لیپولیز ، میله های نازک فلزی که در انتهای خود با انرژی لیزر ساطع می کنند ، برای مدت زمان معینی در مناطق برنامه ریزی شده حرکت می کنند تا چربی ها ذوب و نرم شوند. سپس ، چربی ها از همان ناحیه با کانول های لیپوساکشن کلاسیک خلاء می شوند. در لیپوساکشن اولتراسونیک ، فرآیند ذوب یا آسیب بافت چربی با انرژی اولتراسوند (امواج صوتی) انجام می شود که بیشتر انتخابی بوده و برای بافت چربی گرما تولید می کند. از کانول های معمولی نیز می توان برای از بین بردن چربی آسیب دیده استفاده کرد.

 

این امکان وجود دارد که ناهنجاری های کانتور را اصلاح کرده و حتی حجم را به نواحی خاصی (به عنوان مثال ، سینه ها) با تزریق چربی به مناطق دیگر (پیوند چربی ، لیپوفیلینگ) پس از فرآیند مکش چربی تزریق کنید ، و این فرآیند ممکن است بیش از یک جلسه

 

باز هم ، مانند هر عمل جراحی ، اگر بیمار مبتلا به دیابت ، بیماری قلبی ، ریوی یا خونی باشد یا از داروهایی مانند رقیق کننده خون یا قرص های ضد بارداری استفاده کند ، این خطرات افزایش می یابد. سیگار کشیدن به طور قابل توجهی بهبود زخم را مختل می کند و بر نتیجه هر جراحی تأثیر منفی می گذارد. مصرف سیگار باید 2-3 هفته قبل و 2-3 هفته بعد از عمل لیپوساکشن قطع شود.

 

یکی از عوارضی که از نظر زیبایی در لیپوساکشن با آن روبرو می شویم ، درمان نامتقارن و بیرون زدگی ناحیه جذب شده چربی است. این امر به ویژه به دلیل تزریق چربی نامناسب یا استفاده نادرست از کرست یا بانداژ است و ممکن است 4-6 ماه بعد نیاز به یک جلسه تجدید نظر داشته باشد.

 

به دلیل مصرف بیش از حد چربی ، از دست دادن خون و اختلال در تعادل مایعات و الکترولیت بدن ممکن است رخ دهد. به همین دلیل ، بهتر است روغن را در محدوده ایمن (3-5 لیتر) مصرف کنید.

 

یکی از عوارض جدی که ممکن است ایجاد شود ، ترومبوز وریدی است که به معنی تشکیل لخته در وریدهای پا است که بسیار نادر است. اگرچه خطر ترومبوآمبولی بسیار خطرناک است ، اما روشهای جدید لیپوساکشن ، اعمال باند روی پاهای بیمار در حین عمل و داروهای جدیدی که در سالهای اخیر استفاده شده است ، این خطرات را تا حد زیادی کاهش داده است.

 

در روش لیپوساکشن ، مدت عمل بسته به ناحیه مورد استفاده می تواند کاملاً متغیر باشد. در حالی که ممکن است برای یک ناحیه کوچک و کوچک 45 دقیقه طول بکشد ، اگر قرار باشد به طور گسترده بر روی کل بدن اعمال شود ، 2-4 ساعت طول می کشد.

 

به مدت 2-5 روز پس از عمل ، ممکن است نشت مایع از سوراخ های اعمال شده وجود داشته باشد و ادم در نواحی اعمال شده ایجاد می شود ، یعنی مناطق کاربرد متورم می شود. علاوه بر این ، افزایش کبودی در چند روز اول رخ می دهد و این کبودی ها در روزهای بعد به طور کامل از بین می روند. بیماران باید کرست یا بانداژ بپوشند که به مدت 3-4 هفته به مناطق تحت درمان فشار وارد کند. این امکان وجود دارد که آنها بعد از 48-72 ساعت حمام کنند و باید پیاده روی های سبک را در عرض 2-3 روز شروع کنند تا ادم سریعتر برطرف شود ، اما نباید 4 هفته ورزش های سنگین انجام دهند.

 

بعد از عمل ساکشن چربی ، بیماران وزن خود را کاهش می دهند. آنها باید محافظت شوند زیرا اگرچه بافت چربی کاهش می یابد ، اما سلولهای چربی باقی مانده در بدن آنها در صورت چاق شدن رشد می کنند و خطوط بدن ممکن است خراب شود. اگر بیماران وزن خود را حفظ کنند ، نتایج جذب چربی دائمی است.

 

قیمت زیبایی لیپوساکشن به دلیل متغیرهای زیادی (تکنیک و دشواری مراحل، بیهوشی مورد استفاده ، نواحی مورد استفاده ، بیمارستانی که جراحی در آن انجام می شود و غیره) متفاوت است.